Zakkumdan Mey SundularNe istedin gönlümden yok oldu meşk dergâhım Yıktın sevda köşkünü döndürdün viraneye Ağyâr güldü halime arşa yükseldi ahım Aşkınla delirdim ben benzedim divaneye Benimle ağlayandın benimle gülendin sen Kıymetlimsin deyip de kadrimi bilendin sen O güzel sözlerinle aklımı çelendin sen Gönül zaten sarhoştu girerken meyhaneye Beklentim yok hayattan gördüğüm sanki serap Fırtınalar içinde oldum aşkınla harap Son bulacak acılar bu can olunca turab Kalpazanlar elinde benzedim darphaneye Sevdamızı katlettin çare yoktur sitemde Susturdum kalp sesimi gönül sonsuz matemde Zakkumdan mey sundular düştüğüm cehennemde Yudum yudum içerim doldurdup peymaneye Alt üst oldu hayatım anılarım derbeder Yüreğimi sarıyor onulmayan bir keder Vuslatsız yaşamayı Nil’e eyledin kader Attın mahsun bir halde dünya denen haneye NİLÜFER SARP______23.NİSAN.2011 |