İzmir'i anıyorum
Yine hayallerime takıldın,
Bu akşam ey güzelliğine kurban olduğum İzmir, Açıklarında demir atmış yine, o irili ufaklı gemilerin, Bilirim dünyaya yayılmış şanın. Eskiden temizdi neden kirli körfezin. Ne güzeldi kordonda oturduğum sana baktığım yerlerin. Temizlenemez’ mi? Bitmeyecek mi körfezdeki kirlerin… Ne güzeldin eskiden İzmir… Merak ettim, Hayal de olsa, çıktım kadife kaleye. Seyrettim seni tepelerden ey güzel İzmir. Karşımda yine eskisi gibi uzanıyordu kordon boyun. O kordondaki günleri hayal ediyorum İzmir. Akşamı ettim baka, baka yükseklerden. Göründü ufkumda bir kızıllık birden. Daldım gittim güzelliğinde, Sen ne güzelsin ey güzel İzmir. Bir değil, bin hayalle, Eski anılarımı aradım, senin caddelerinde, Eskiden olduğu gibi yine güzelsin İzmir. Anıların biri bitti, diğeri canlandı o kordon boyunda, Az dolaşmadım, az gezmedin kordon boyunda. Görüyorum yine gezenler tadını çıkaranlar var. O kol kola gezenler söyle kimlerdir İzmir. Eskiden az adımlamadım o asfalt yolları, Mahalle çarşı aralarında… İşte şimdi de buradayım. Kara bağlara çıktım sana baktım. Ey güzel İzmir, Tam karşımdaydı, pırıl, pırıl ışıklarınla yine şehir. Düşündüm, Her yağmurda olurdu caddelerin nehir, Islandığımı sandım, Seni düşlerken ey güzel İzmir... Yoruldum geze, geze seni. Ve oturdum bir yere. Yorgun gözlerle baktım oturduğum yerden bu defa Ey güzel İzmir… Tanır mısın bilmem ama, iki kişi geldi selam verdi ve çöktüler yanı başıma. Başladılar seni anlatmaya… Soramadım, senin eski halini anlatanlar kimlerdir. Neden dedi bilmem biri kalmadı zamanım dedi, Eski İzmir ’ i yaşamama. Anladım ki o da seviyor seni İzmir. Yine gözlerimde canlandın, Sen bütün güzelliğinle ey güzel İzmir… Ve bir zamanları, takıldığım o biri geldi aklıma. Tanışmak mümkün olmadı, Kimdi o güzel kim bilir. İtiraz edince, çaresizdim razı gelmiştim hakkıma. Narlıdere, Balçova çam dibin aklımda… Ey güzel İzmir, Canlandı gözlerimde, o yıllarda yaptığım çirkin hatalarım. İçim belki ondan buruk, Oysa o benim hatam değildir, Yine de yüreğimde acılarım var da, ona yanarım... İşte hayal de olsa, sokak, sokak gezdim seni, Gün batımını seyrederken kordonda ey güzel İzmir, Kemer altını. Sonra palmiye sıralı güzel parklarını... Yazdım adına, fuarına güzelliğine gün batımında Bu garip şiirimi... Tekrar yaşadım seni hayal de olsa ey güzel İzmir. Andım bu akşam hayallerle, o esmer sarışın kızlarını. Gezmekle bitmiyor senin o caddelerin, Ey güzel şehir İzmir, Sandım benimle, kol kola gezmektedir o güzellerin. Biri bizi görmüş Kızmakta küfretmekte İzmirliden, Arkamdan kol kola görünce, etmiş de o kibir... Oysa bir ben değilim, seni gezenlerin, Baksana takılmış esmer sarışın güzellerin arkalarına, Kandırmaya çalışıyor yine o asi gençlerin. Sen her halinle güzelsin İzmir. |
Arkamızdaki, ak köpüklü sulara dalıp, dalıp çıkarak,
Dediler ki, şimdi o gördüğün mavi körfez kirlenmiştir,
Eskiden gurur duyardık, güverteden körfeze bakarak
üç hafta önce İzmir'deydim ilk defa görüyordum.
kordonda dikkatimi çeken insanların çöp kovaları bir kaç metre uzağında olduğu halde çöplerini
yere ve denize atmaları oldu.
bu sadece İzmir'de değil Türkiye'nin her yerinde aynı ne yazık ki.
İnsanlarımızın bu duyarsız hali devam ederse korkarım ki
körfezlerimizde mavi rengi göremeyeceğiz yakında.
Türkiye'mize ve denizlerimize sahip çıkalım.çünkü başka Türkiye yok!
güzel bir şiir okudum kaleminizden
..........tebrikler.......