ay a

kara zamanlarımda
yüzüme düşen
huzme......


olmayınca ışığın
flu gösteriyor
aynalarım......



n’olur !
benim için
yumma gözlerini....


korkuyorum !
kendi
karanlığımdan.....


sana söz !
güneşim doğduğunda
süreceğim yüzüne
en güzel
al’larımdan.....


--------------------------------------------------------------------------------------
68 liler
-------------------Ne zaman tepemizde o altın tepsi ay belirse,
Sen – ben olurduk, büyülü şehrin bulvarlarında
Ne zaman hayallere dalsak, fısıltılarımızı bozardı
Acı fren ve siren sesleri yanıbaşımızda
O zaman isyana dönüşürdü mutluluklar haykırırcasına.

Öylece bozulurdu munis, bigünah mutluluklarımız
Bir-bir uçuşup giderdi kentin bulvarları istasyonları
Muallak da kalmış gibi olurduk, zifiri karanlıklarda
Us’umuzda saklı, içimizde yanan hep o devrim ateşi,
Yüreklerimize kazınmış, aşk ve sevdalarımız gibi.
-------------------

Güzeldi, özdü, şiirniz değerli şair. Etkili yansımaları, şiirmi anımsattı ve paylaşmak istedim. Esenlik dileklerimle kutluyorum sizi.
Kemal polat