...AKŞAMÜSTÜ...Başın önündeydi Gözlerinden mağrur bir melodi akarken Söyle hangi notasındayım Her tınımı sana adamışken Hiç takılıyor muyum yürek teline Farkında bile değilsin Baktım öylece köşeden kayboluşuna Hâlâ kokun tenimdeyken Gözlerim sıvazladı omuzlarını Bakmadın belki de bakamadın Kaç rüzgâr karıştırdı düşüncelerimi Öylece peşindeyken soluğum Bilemedim Saymadım da Davam rüzgârla değil Bıraktım saçlarımca dolaşsın Değmediklerinde Biliyorum Döneceksin ayak sürüye sürüye Yine bakmayacak yüreğinin sesi gözlerime Hangi kuyuya taş sayıp attın sözlerini Toplarım yalvar yakar kırk akıllı Çıkarırım izin ver eskilerde kalan sevgini Hiç geliyor mu aklına Hiç sen de özlüyor musun Neden bu boyun eğiş Dokundukça benden mi senden mi kaçıyorsun Nasıl becerdin bu sıra dağları dizmeyi Ben yıkamıyorum Ne kolay bilir misin Pembeye boyamak çatlak duvarları Tek bir dudak kıvrımına bakıyor Ufacık bir nida İstediğim Yok... yok... Konuşma hatta Düşündüğünce gözlerime dal Razıyım kopmaya dalımdan Boşlukta yuvarlanmak zor ötesi Tutmaman ellerimle sunduklarımı Duyamamak hoplatan sesini Her seferinde kocaman bir off Diyerek girdiğin kapı Halsiz kapanışlarda Ben de unuttum şen kahkahaları Korkar oldum bir parçamı daha dökmeye Diyorum ummadığım bir anda Diyorum hüzünle cebelleşirken Çalsan kapıyı Bir akşam üstü Dönüş yolunda unuttuklarını Toplayıp demedine Sunsan kapıdan yüzüne yerleştirişinle Bir anda unutsam gidişlerini Gelişinin verdiği kanat sesleriyle Ben de olmayışların hayallere karışsa Ya da ben Rüyalarıma kuruluşlarındaki Gerçeğe dolansam Olmaz mı Hadi bekliyorum Gittiğini izlediğim yerden Bir akşam üstü Bak bana eskisinden güzel Yeni oluşunun parıltısıyla Hatırlamayacağım inan Arada kaybettiklerimizi Zaman dönmez geri Ben de dönmeyeceğim Kahkahalar çığlığınca İleri olur gözlerimin izleri... ASLI DEMİREL... |