...İKLİMLERİN KOKUSU...Geceden sıyrılan ağrılı sabahda Hazzı beklemenin ürkekliği varken Ayak izlerinin hafif dokunuşunda Ne kırağılı yağışlar incitir canı Ne duyulur çılgın martıların çığlığı En pejmürde haliyle elleri ceplerinde baharın Küs bakışları yakalamış aklınca Dört nala zaman Peşinde birbirine karışmış iklimlerin kokusu Tüketilmek istenmeyişlerince nahoş Kuru çayır arası gelincik tarlası Savrulup duran ümitler El değdiği anda Korkup kaçan sevda başlı sabah Usul usul perde arasından girerken Duvar izlerine Çentikler günü her yerinden Taa ki yenisi alıncaya kadar yerini Yine kavrulur ten çığırtkan yalnızlıkla Yine donar kan Kapısı açılan yalnızlık kalelerinin Gece yataklarında İncecik şiltesinde terk edilmişliğin Soluğu yatar Sevgi unutuldukça sedefli kutuda Yürek dövülüşlerince nasır tutar Sırçadan yapılı çocuk gülüşleri Bir köşeden göz kırpar Uzandıkça dudakların kuruyuşları Kaçar da kaçar Yakalanmamak adınadır Yaptığı oyunlar Saklı bir mabet olur yürekle gelen Ufacık eşsiz sevgi sözleri Bulamadıkça gece güne sıçrar... ASLI DEMİREL... |
keyifle okudum..
şiirle kalınız...