Kabus...
Biliyorum bekliyorlar beni,
Ayağımın tökezlemesini... Gecenin karanlığı, Işıksız gözlerim zifirle dağlı, Ellerim önümde, yokluyor çaresizce etrafı... Sisli bir gece bu, Soğuk bir kış gecesi... Karlar savruluyor, bir girdap ki sonsuzluk misali, Çekiyor içine bedenimi... Korkmadan ilerlesem de, Uluyor gri kurtlar peşimde, Biliyorum bir çıkış yolu, olmalı ileride... Tek yapmam gereken, kontrolü kaybetmeden, Sağlamak o hassas dengeyi... Nefesleri ensemde, Kokuları genzimde, Sivri dişleri sabırsız, Çıkacaklar karşıma apansız... En kötüsüne hazırladım kendimi, Biliyorum dişlerimi, Canıma kastedenin, Olacağım katledeni... Onlar ne kadar aç ise, Ben o kadar kararlı, Biliyorum gör bak ben ne yapacağımı... Onlardan da öfkeli, Onlardan da şevkli, Geçireceğim dişlerimi, Gülerek oyacağım gözlerini... Ayakta kalabilmem için, Kabusu benim bu gecenin, Ki bu gece muhakkak delireceğim... Tüm hayallerimi sildim bu gece, Geliyorsa aç kurtlar üzerime, Süreceğim ben de üzerlerine, Onlardan da hızlı, Onlardan da acımasız, Saldıracağım kafa göz hesapsız... Kıracağım pençelerini, Dökeceğim dişlerini... Sandılarsa kolay lokma olacağımı, Anlayacaklar yanıldıklarını... Bırakmayacağım peşlerini, Muhakkak sereceğim leşlerini... Kurttan da kurt olacağım ben bu gece, Gelmiyor aklıma yok başka bir çare... Gün doğarken kalkacağım ayağa, Devam edeceğim kaldığım yerden yoluma... |