_Esaretin Manası_Ay düşünce derine siyah çökmek üzere Perdeleri kapanır geceden daha gece Okyanuslar aldanır, geleni sanır cemre Davetsiz çökünce gam, sürura kalır gebe. Zemherinin nefesi üfler saç tellerime Günahım gibi yağar yıldızlar ellerime. Uzletin nidaları sağırlarla söyleşir Gözlerimden akan yaş, iftirakla eyleşir. Gönlümün sen yanının, çivisi pas tutmuşken Hasretlerim nöbette inzibat eri gibi Harman gözlü sevdamda hasadı kurutmuşken Küllerin alazlanır gözümün feri gibi Nabzımın her vuruşu yüreğimde bir rahne Tabipler otayamaz oynadığım son sahne. Çare değil dilimle ismini zikretmemek Devrik cümlelerimle geceyi titretmemek. Gölgeden düşlerime suretin gibi taptım Karanlık kollarını gönlüme vuslat saydım Irakların zulmünü soluma yakı yaptım Teninin kokusunda tek tek gülleri saydım. Ayrılık membasını,al kadehinden içtim. Bir vefasız ömürden sadece elem biçtim. İçimin sığ kentleri yoklukla savaşıyor Kanları çekilince nabız nabzı aşıyor Tahammül surlarımın, sıvaları dökülür Aşk aşk diye ünlerken ağıtları yaktırır. Dizlerimin bağları ilmek ilmek sökülür Boynuma veballeri ziynet diye taktırır. Esaretin manası bir ömür ayrılıkmış Ecel gelince başa âlemden gayrılıkmış. Dünyaları terkimde ansızın kalbim durdu Nur yağarken berzahta ölüm felah olurdu. 19 Nisan 2011 / NÜS |