GÖNLÜMÜN GÖĞÜKimseler silemez adın adımdan Sana olan sevdam kuş kanadından Bu sevdanın daha olmaz büyüğü Işıklar altında gönlümün göğü Gagası kınalı bir çift güvercin Unuttuk suları yıkanmak için Aşk ile dönerken uzun bir sema Mutlu olacaksan çok şey anlama Dünden ellerinde acep ne kaldı Yuvayı unutan kuşlar çoğaldı Artık buralarda çok kalabalık Yerde feryat-figan göklerde çığlık Çok erken mi geldi münkir ve nekir İçimde amansız korku birikir Aşka bir başına ayak diremek Kıyametim olur seni görmemek Dolanıp gökleri sana gelirim Uyumadan bekliyorsun bilirim Beni ırgalamaz çiçek ve arı Dallarda aramam gelen baharı Ben sadık kalırken verilen emre Önce gözlerine düşüyor cemre Bir bir aralanır sonra kirpiğin İçine düşerim onca çiçeğin Sonra bitmeyecek uzun yaz olur Bakmışsın muradım bembeyaz olur Aşktan yorulalım gel döne döne Sende benim gibi uçmayı dene Yeter ki sen iste hayat elverir Geçeriz yedi kat gökleri bir bir Uçmak yeğdir kanatları yakarak Her gün ölmek niye böyle bakarak Bahar açtı ansız şuh gerdanını Kız bak unuttum ben yine adını Bana sen gereksin, gerekmez isim Hayat dediğimiz silik bir resim Hayrettin YAZICI |