İçli Bir Çocuk
******************Dil-hûn eder gamzelerin
******************Aklımı alır başımdan ******************Dehşet ânı gülmelerin ******************Hançerler çıkar aşımdan İçli bir çocuk Yıldızlarla yarışıyor Cezâsı : Açlık ve susuzluk… Tereddüt dolu dîvânlara bakıyor Gözleri sersefil ,yüreği kuduz Bâzen âteş basıyor yarasına bâzen tuz Yanında ,kör karanlıklara gebe, bir ümit(!) yoldaşı Siyâsetnâmesine manşet olmuş çatık kaşı Her zaman o pişiriyor tutkuya bulanmış aşı İnce bir beste çalınıyor dönüşü olmayan uzakta İçi yanıveriyor garibanın bu hain tuzakla Sancılar bile kıskanıyor(!) hâlini Onlar da alkışlıyor “sevilmeden sevmeyi” Duvarlar kararıyor Öğretiyor kendinden geçmeyi İyi bilirim deryâlarla yarışan gözyaşlarını Dallanan efkârın gururla hortlamasını Ne de olsa hiç kapatamadım hayatımın hüzün kapısını Size emânet ediyorum içli çocuğun aynasını… Dursun Tiftik |
Belkide terk edilme korkusunun,korkaklığından korkusuzluğum.İLK VE SON
Diyerek:Güzel şiiriniz için tebriklerimi gönderiyorum.Sağlıcakla kalın.