FerhatUleen Ferhat ! Ne çok imrenmiştim sana Ne büyük aşk bu ya.. Demiştim Delmesemde dağları Kanatırcasına Taş basarak bağrıma Ya onunla olur yaşam Ya onsuz.. kapımı çalar ölüm Diye Unu ipe sermiştim Aşklar seninle öykülendi Seninle yitirildi umut Soluğun kesilindiğinde Acılar böyle türkülendi Hoş bir formalite olur ölüm Umut bittiğinde Uleen Ferhat ! Gezinseydin sarmaş dolaş Yalnızlığınla Dağlar senin neyine Tanımalıydın kuşu, kurdu Engereği, yılanı Bilmeliydin Gelmiş geçmiş çağlarda Çalanı, çaldıranı Davul dengi dengine **** kutbo Adana 28.04.2010 |