Şu gönlümün yarasını tabipler de bilmiyor
Değmeyin yarama el vurunca dem gidiyor
Yaram Muhammet yarası gayrisi beni eğlemiyor
Her gönül’ün derdi başka benimkisi güle düştü

Gecelerde nur çehresi gündüzlerde gül çevresi
İlahi aşkı gönlümün tek neşe’si
Başka yâr’i istemem ki

Eşim dostum arkadaşım
Olmasın fanilikte can yoldaşım
Ne malım ne de mülküm
Efendim benim tek ülküm

Kalem yazsın onu kelâm can bulsun
Gözlerimden akan hüzün
Şiirlerde hayat bulsun
Gönlüm nur sözleriyle teselli olsun

//Gönül sana meftun gözler sana hasret, gönlüm güllerle teselli gözlerim rüyalarla gülsün//

Sabahımın güle düşen kıblesi
Alnımın secdelerle öpüşsün lebleri
Seccademin gül sohbetinle terennümleri
Aşkın hakikat güneşi
Canımın cananı canım efendim

Beşer şaşar dil mecaza kaçar
Gönül arar bulur hakikat sevdanla coşar
Aciz melek naçar lakin gülistan bağlarında gül sevdan ile coşar

Melek...