GiDeRİm
sizin hiç yalnızlığın soğuk rüzgarında
kalbiniz tutuldu mu? amansız kaçışlarınız karşınıza geçip sizi kendı gözyaşlarınızla boğdu mu? kurudu mu hiç akıttığınız isyankar yağmurlar benliğinizde öylesine durup düşünmemek,bir hiçi yaşamak sadece günün duruluğununa kanmak ölüm gibi hesapsızca yaşamak istediniz mi hiç? annenızın yürek ağrısını göğsünüzde bir bıçak gibi hisettinizmi? ağladınız mı zaman çayını zevkle yudum yudum içerken ? siz sızıyı kalbinizde yana yaka çekerken? hiç vazgeçişleriniz oldu mu? yada vazgeçtiklerinize vazgeçişiniz? kahroluşlarınız geçmişe olta atarken düşüncelerinizde.. susmak zorundayken boğazınıza takılan zincirli bir tel misali yokluğun burukluğunu andınız mı? fırtınaları yer eden içinizde.. işte bu yüzden sorgulamadan kırıklarımı affetmeden ya da affedilmeden ellerımde kanlı bıçaklı kalbimi çıkardığım yerden akan damla damla sevgi damarları,hislerımle beraber giderim,soru yok,cevap yok,bir hiç sadece bir hiç’i yaşarım.. yüreğimde dolaşan acıya lanet ederek yüreğimde ölüme koşan sevgiye elveda diyerek... yani bir hiçe kucak açıp,onu sahiplenerek.. giderim... [ |
yoksa bu şiirleri nasıl yazardı murekkebınde hisleri taşımayan bi kalem..