YUNUS GEZDİ.Yunus gibi gezmek, kolay değildir. Onun yolu belli, o da sevgidir. Yavu kıldı yolda, şiiri yanına. Elde asa, heybe astı, dalında. Diyar diyar gezdi, Allah yolunda. Bazen bir yoksulla, yaşlı kolunda. Dertlere dermandı, kendi çağında. Haremiler gezdi, karlı dağında. Eren gördü, âlim gördü, can gördü. Keşiş gördü, zalim gördü, kan gördü. Sözlerini Hakktan, yazdı şiirinde. Derviş oldu, ermiş idi, devrinde. Selçuklunun son zamanı beylikti. Fakirlik yoksulluk, çare dirlikti. Ümmeti Muhammet, sahipsiz kaldı. Şair elçi oldu, ummana daldı. Türkün birliğini, kurmak gerekir. Bunu yapmak için, ulak gerekir. Yayan yapıldaktı, derviş perişan. Görevini yaptı, yoktu karışan. Kayıyıda gördü, bu ermiş kişi. Sevi dağıtmaktı, Yunus un işi. Onun mihengiydi, Türkün dirliği. İstiyordu derviş, inanç birliği. Türkmendağlı yazar, Emre piridir. Huzurumuz kaçtı, namert devridir. Hainler vatanı, bölmek istiyor. Türkün düşmanını, Allah biliyor. HİLMİ CAN. 15.HAZİRAN.2010. (2741) |
Sevi dağıtmaktı, Yunus un işi.
Onun mihengiydi, Türkün dirliği.
İstiyordu derviş, inanç birliği.
Türkmendağlı yazar, Emre piridir.
Huzurumuz kaçtı, namert devridir.
Hainler vatanı, bölmek istiyor.
Türkün düşmanını, Allah biliyor.
................ SUSMAK GEREKTİĞİ ANDAYIM... SAYGILAR ..