SEN VARDIN
SEN VARDIN
Cebimde kuruşum olmadığında Sana bahaneler uydurdum telefonda Oysa seni koklamak için can atar dururdum Sana susardım selvi boylum susuzdum Çölde kalan mecnun misali Geceleri başka şeyler düşünmeye çalışırdım Senden başka olsun da, ne olursa olsun Fakat, bir türlü yapamazdım Her düşündüğüm şeyin içinden sen çıkardın Bölerdin düşüncelerimi ikiye Sağıma döner uyuyamaya çalışırdım, olmazdı Sen olmalıydın, yalnızca sen yanımda Bir de bakmışım, uyuya kalmışım, bilmeden Açınca gözlerimi, acılar sarmış olurdu her yerimi Güzel olan ne gördüysem, ederdim yeminimi Bizim de olacak derdim, bizim de bir gün Ne büyük acılar yaşadım, gördüm Fakat en büyüğü, en yücesi, sendin ve hasretin İşte canımın içi hep gelmek isterdim yanına Ama olmadı, hayat bu, hiç acımadı. |