BABAN ÖLDÜĞÜNDE BÜYÜRSÜN.....MÜ?
Kaç yaşıma gelsem..
Çocuktum babamın gözünde. Her türlü dertten-illetten Korurdu O.. Ben farketmesem de. Babam yok artık... Büyüdüm mü? Ne! Büyüyorsun ancak O öldüğünde! O çınarın gölgesi yok artık üzerimde... Sorular soracağım... Öğreneceğim... Azar işiteceğim... Takdirini alacağım... Akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğim Babam yok artık. Büyüdüm mü? Ne! Aile kurup baba oluyorum, Gölge yapıp koruduğum birileri oluyor. Ama; O gölgeyi ben çok arıyorum. Büyüdüm mü? Ne! Hep sessizce ağlayan... Her seferinde sus kalan En zor durumda bile, Yıkılmaz görünen... Sırtımı dayadığım O çınar yok artık. Büyüdüm mü? Ne! Kaç yaşında olursan ol. Çocuksundur babanın gözünde. Çok özlüyor.... Çok arıyorum O’nu. Büyümek istemedimki!!! |
Şiirinizde kendimden çok şey buldum. Babama medikalden oksijen solunum borusu almıştım, ne yazık ki elimde kalmıştı...
O zaman ben de bir anda büyüdüğümü hissetmiştim. Hani "acılar insanı olgunlaştırır" derler ya öyle bir şey işte.
Ne kadar anlamlı ve güzel bir şiiriniz var. Eminim insanların yüzde doksanı kendinden bir şeyler bulacak, severek okuyacaktır.
Bu da benden size olsun eğer beğenirseniz.
Benim Canım Babacığım
Evimizin direğisin,
Gözümüzün bebeğisin!
Kalbimin çok sevdiğisin,
Benim canım babacığım!
Rehberim sen, özenim sen,
Cesaretim, güvenim sen,
Kabulümdür sen ne dersen,
Benim canım babacığım!
Huzur verir bana sesin.
Güneş gibi gülümsersin.
Sen herkesten çok özelsin.
Benim canım babacığım!
Yaşama sevincisin sen
En değerli incisin sen
Dünyada birincisin sen
Benim canım babacığım!
Her derdime ilaç gibi.
Tüm varlığım sana tabi
Her gün özlerim bittabi
Benim canım babacığım!
Saçlarımı okşayan sen,
Severek kucaklayan sen,
Gözümde tek kahraman sen!
Benim canım babacığım!
Nasır tutmuş iki elin.
Ah çekersin derin derin!
Ödenmez ki emeklerin!
Benim canım babacığım!
Özüm de sen, sözüm de sen,
Bakan, gören gözüm de sen,
Sevinirim sen gülersen!
Benim canım babacığım!
Korktuğum her şeyden sakla.
Beni bir daha kucakla!
Yavrum, kuzum diye kokla.
Benim canım babacığım!
Sanki Ulu Hakan’sın sen,
Muhteşem Süleyman’sın sen,
Şu gönlümde sultansın sen,
Benim canım babacığım!
Emrullah Bedir