Eskiden....
Çember çevirirdi sokaklarda çocuklar.
Çeşmeden içilirdi sular.
Ağaçlara tırmanılır...
Bezdendi oynanan bebekler
Çizilirken kömür karasıyla resimler.
Kızlara ninelerinin...
Erkeklere verilirdi ismi dedelerinin.
Geceler ayaz, sokaklar lambasız,
Ama: Parlak olurdu yıldızların parıltısında.
Konservesi-mantısı evde yapılır,
Karpuz soğutulurdu su kuyusunda.
Can eriğinin dalları yaslanırdı camlara,
Güz yaprakları dökülürken
Hazırlanırdık yeni bir yıla.
Masal anlatılırdı kış aylarında..
Kısalırdı o uzun geceler.
Radyolardan dinlenirdi ajanslar,
Çizgi romanlar okunur...
Süs yapılırdı defter kenarlarına.
Yaşam.. Arkası Yarın. Gibiydi.
Hergün yaşanacak birşey vardı..
Herkes kendi düşünü kurar...
Hayat sahnesinde oynardı kendi oyununu.

Oysa şimdi....

Herkes yorgun.

Herkes yoğun.

Herkes umutsuz.

Ve...

Ve; Tek başına.