DUYMASINLAR
Çözümleyemedim seni bir türlü,
O kadar karmaşıksın ki, Her yolu denedim, ama olmadı, Kendi haline bıraktım gönlümü, Yapayalnız ve karamsar. Unuttum, unuttum der ama; Biliyorum yine seni anımsar. Kendi kendine sessizce, Yeşil gözlerini düşünür, Temiz ruhunu anlatır, Sonra tekrar kendine gelir, Ne olduğundan habersiz, İki damla düşmüştür, çaresiz, Elini yüzüne götürür, Saklamaya çalışır, ağladığını, Utanmıştır. Mırıldanmaya başlar bir şarkıyı, Sessiz ve derinden sakince, Yeniden gülmeye başlar, Uzak ve negatifce, Eğilir fısıldar, Seni sevdiğini sessizce, O büyük sırrı sadece, Kendi, kendine anlatır, İlahi bir kudret gibi aşkını, Ruhunun derinlerinde saklar, Boyar durmadan siyaha seni, Sonra yeniden aklar. Rafet Haznedar |