Odun yanınca " KÜL " olur.
İnsan yanınca " KUL " olur demiş ; MEVLANA...

AŞK' ta yanmaktır bir bakıma, alev alev yanmak, kül olup savrulmak ve küllerinden yeniden doğmak.
Aşktan ne kadar çok şikayet etsekte, o olmasa ne olurdu diye de düşünürüm hep.
Aşk bence insanın başına gelebilecek en güzel hatta en yüce duygulardan biri.
İLAHİ AŞK'la yaratıldığımıza göre, ruhumuzda var AŞK.

Evet hakiki AŞK gönüle ısdırap, gözlere daim yaş getirir amma velakin insanoğlu AŞK için ısdırap çekmeyi de, gözyaşı dökmeyi de bile isteye kabullenir. Sorsak bir Aşığa tüm acılarını alalım seni Aşktan uzak tutalım ne dersin diye ;
Asla ! Diyecektir. Aşkımı almayın benden acı çekmeye de, ağlamaya da razıyım. Çünkü AŞK acısı çok kutsaldır...
" Çok uzatmışım üstad, artık kusuruma bakmazsın değil mi ? :))) "


Çok beğendim şiirini Sevgili Sözlerin Ahengi, tebriklerimi bıraktım değerli sayfana...

Sevgi ve saygılarımla...