zaman
hangi baharda olursa olsun sev beni cancağızım
hicranın girdabında olsa da gönüller
vur
beni yüreğinin kıyılarına
hamlığıma
mısralarıma aldırma sen.
sana dair nice özlem yanığı cümleler birikti
yüzümün kurak coğrafyasında
hiçliğim
yokluğun

sesinle düş münzevi karanlığımdaki şems ol gel cancağızım.

pembe perdem zemherideyken
sen
gece karası gözlerinle baharım oluyorsun
kendime biçtiğim kara bir kefen
beyaz karanfillerle doluyor
çek beni Şems"in kutsallığına.
yüreğindeki tüm mucizeleri savur göğsümün bozkır yamaçlarına
seccademde kurumaya yüz tutmuş kırmızı güllere uzat
nefesindeki ab- ı hayatımı
bağırmasan da olur dar-ı acunuma
fısılda yeter kulaklarıma.
olur olmadık gülümse bana can sızım
lale pasajında aradığım sen sin
hicran imkansızlığıma.
susadığım yeter
avuçlarına sunduğum küçük kızın
akıt dilsiz yüreğime.
senli cümlelerim dökülsün gece karası gözlerinden.
ab-ı hayatıma gurûb eden
özlem yanığı düşlere inat
sokul ben kokan güllere

bakır rengini saran bulutlara maviliğine bırak cancağızım
içimde susturduğum bayram sevinçleriyle bırak.
rengarenk balonları
maviliğini ver bana can sızım.
giyineyim sonra.
sokak sokak dolaşayım.
seni anlatayım her bir mahlukata.
avuçlarımdan sızan şizofrenik intiharlarına inat
sen
yüzündeki Hz. Bahaullah"ın bahçelerini bahşet
kabuk bağlamış yaralı
mora bürünmüş dudaklarıma.
yalpalayan sesimi tut sesinle cancağızım
adressizliğimin boşluğunu varlığınla kapat
suskunluk safındaki küçük yüzümü gözyaşlarınla sil can sızım

suskunluğumun her bir zerresinde avaz avaz seni anan
bendeniz
tükettim dudaklarımdaki senli cümlelerimi
seslenişimdir sanadır vefalı yâr

gelişim sanadır cancağızım

aldırma sen
yürek kalemin tenhalığına
hicranın kıl gibi ince yaşamağını
ellerimle yırtıp
gece karası gözlerinin sabahında kavuşacağım sana.
ellerimde vuslata yeşeren filizler
avuçlarımda Marmara"nın tuzlu gözyaşı
gözlerimiz gözlerimize kavuşacak o an.
deniz maviliğine doyacak
akşamın kızılığı
işte o an kirpiklerine uzanacak susuzluğum.
kana kana içeceğim
yüreğinin bana vaat edilmiş gece karası gözlerini
yırtacaksın suskunluğumu.

gelincikler toprağı yarıp maviliğine ellerini uzatacak.

bi düşün cancağızım
Musa’nın asasını vurduğu yerden “ güller “ inkişaf edecek
duaya duran avuçlara..
Arala beyaz duvaklı perdeni.
müsvedde kağıtlara bıraktım hiçliğimi
bir bülbül gözyaşlarını bıçaklamaktadır
gülün dudaklarını yavaşça
yüreğini
yüreğimi koyasım cancağızım
kat beni kendine
Şemsle başlar nufüsum.
mühürledim kalemimden hicrana anan her bir cümlemi
adressizliğindeyim.
içi boş bir kalabalığın içindeyim.
yorgun sabahların koynunda.
Yusuf"un sabır kuyuların dibindeyim.
seccademe sirayet eden küçük gözlerimin
lâfzı vurulsun yüreğimin..

gayri ben yokum sende yaşarken cancağızım.
“ seninim “ gayri.
öldüm.
öldüm.
benliğimin sonunu vaftizlerken
aslında ben sana doğuyorum can sızım

“ Bir gülü tenesi olsa da sevgin mahrum etme beni cancağızım.”

gordion
14/04/20011