12
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1560
Okunma

evlatlarım vardır
Yatmadan önce hala çocuk dileklerim semada,
Taki sabah güneşiyle yüzüm gıdıklandığında,
Açık olmayan pencereye rüzgar vurduğunda,
Anlarım;
o meleğin sesi doğruymuş solumda..
Gözlerim zorla açılırken şu maviliğin koynuna,
Tanrı’mın çizip,boyadığı sınırsız bir nokta tabloya,
Sabahın kutsal huzurunu yakaladım avuçlarımla,
Anlarım;
o meleğin sesi doğruymuş solumda..
Bak kollarım açık şu anda mavili pamuklara,
Gözlerim yukarıda hala bir şeylerin sorusunda,
Gemiler o anda bacasından, siyah çığlıklarında,
Anlarım;
o meleğin sesi doğruymuş solumda...
Mavi bir uçurtma,düşlerimi taşır semalara,
Yorgun oysa gün ,zorladığım ipini tuttuğunda ,
Süzülen semalara yılların düşleriydi aslında,
Anlarım ;
hala o meleğin sesinin varlığına..
5.0
100% (10)