Kulakların Çınlasın
Sana sokulurum içim sıkıldığında
Bir kor düştüğünde yüreğime Büzülmüşsem bir köşeye yahut kaybolmuşsam labirentlerimde Işık sen olursun Yol sen olursun gözlerime Üşürsen bir gece yahut günün herhangi bir saatinde Gönlümdeki sıcaklığına dokun yeter Özlersen özlediğim gibi Aynalarda arama kendini Hatırladığın gözlerime bak yeter Bir de benim gözlerimle gör kendini Ne kadar sıcaksın Avuçlarımdaki karabasanları çıkarsın her gece tutuşturup Huzurla dolar içim, yirmi dört saat seni anarım Kulakların çınlasın Hep bulutsuz maviye boyarsın gökyüzünü İçimin anahtarı pembeliktir ya yüzündeki Haber getirmeyen kuşları silerim görür görmez gökyüzünden bir hamlede Saç kokulu mektuplar sıkıştırırım beyaz güvercinlerin ağzına Sensizliği kovarım hüznümdeki Duvarların dilini kopardım sustular Ağlamak yok artık yazdım dört yanına İyi ki varsın, dolusun bütün gecelere Seni söyleyerek dinliyorum bütün güzel şarkıları Kulakların çınlasın, kulakların çınlasın diye |