3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1373
Okunma
hayat saygı ile yaklaşıyor insana
gizlenmek istediğinde engel olmuyor
kendine sakladıkların için ’hadi’ demiyor
arkandan inatla seni iteklemiyor
sessizce usul usul sana eşlik ediyor
ve sen..
sonunda ifade edemediğin her şey ile
başbaşa kalınca sorguluyorsun
neden bu kadar yordum kendimi ?
neden bu kadar saklandım kıyı köşelere ?
neden bu kadar yüklendim yüreğime ?
neden bu kadar duymamak için
direndim yanıbaşımdakilere..
ve aslında..
ne kadar kısa bir süre için
gelmişiz meğer dünyaya
elde avuçta kalansa
geride bırakacağımız
anılar ve dudaklarda kalan ufak bir tebessümden başka
o da yâd edilip hatırlanırsa
bizden yana miras sayılırsa..
A.G.T şubat’2011
5.0
100% (1)
Cevap Yaz