Sensiz Bir Mevsim Sağanağı AşkAdına anlam aradığımız kaçışın kapısındayız seninle Birbirimizden uzağa kilitlemişler aşkı gözlerinden Katiller yeni pusular hazırlığında aşkın gecelerinde Tok sesli bir adam kıyamet bildirisi okuyor sahnede Çoğul aydınlıklar kendi güneşini özleyerek tükeniyor. Sessizlik üşüyor titrek bir ağacın özlemli dallarında Yüzümün çizgilerine dağılıyor kara sevdanın kırıkları Rehin yaşanmışlıkların kırlarında baharlar gecikmiş Sokaklarda dünden kalan anıları satıyor sevgililer Sensiz bir mevsim sağanağı aşk, yüreğim ıslanıyor. Sevgi nefretle kol kola girmiş, gidiyorlar bilinmeze Kül asırlık ateşini arıyor, asaletini gömerek derine Her yangın ihbarsız bir muamma, tutunur kendine İnsaf asırlardır kayıpta, dünler dönmüyor ki geriye Karşı konulamaz suskularla sarıldık biz değerlerimize. Şaşkın zaman terazisi anılar, düşlerle ediyoruz takas Yeniden var oluşun pembe kurgusunu kırptıkça makas Fallarda başka bir aşk, zemherilerden önce bu son yaz Gülüşlerimizin kırık mızraplarıyla titredikçe sevdalı saz Gövdene göm sözlerimi, sonsuza dek sana kalsın miras. Selahattin Yetgin |