önce ebeveynime zamansız gittikleri için
sonra kademe kademe diğer herşeye..

Bilinmez yarınlara ürkek ürkek bakarken
Sığındığım sineniz söyleyin şimdi nerde
Zamansız gidişiniz yüreğimi yakarken
Ararım şimdi sizi dönülmeyen seferde


Futursuzca damlarken yaşlarım gözlerimden
Gidin ne olur gidin hepinize küstüm ben


Kaybettiğim kalemler nerde siyah önlüğüm
Okul yolunda seksek saçımda kurdaleler
Hafızalar yetersiz hayal sanki kördüğüm
Artık hiç açılmayın açılmayan laleler


Ah farkındamısınız acıttınız derinden
Gidin ne olur gidin hepinize küstüm ben


Artık çocuk değildim boy atmıştı bedenim
Er doğurmadı annem doğuştan suçluymuşum
Adı olmayan ırkın soyundan gelendenim
Yaşam artı ben sıfır hayata borçluymuşum


Vefasız senelerin tutmuştum ellerinden
Gidin ne olur gidin hepinize küstüm ben


Yaşamın sahnesinde cansız ipli bir kukla
İp kimin elindeyse bende ona oynadım
Dövdürdüm hevesimi içimdeki çocukla
Küçücük adımlarla dünyayı arşınladım


Değersiz ömrüm geçti çığ gibi üzerimden
Gidin ne olur gidin hepinize küstüm ben


Dönülmez akşamların kaybettim izlerini
Yaşamım şarka değil artık guruba bakar
Ağaran saçlarımı ağrıyan dizlerimi
Gözyaşım dışa değil artık içime akar


Kurduğum hayalleri söktürdüm gözlerimden
Gidin ne olur gidin hepinize küstüm ben



Biletimi kessinler kimsesizler şehrine
Çula çaputa sarın bir kefenim olmasın
Mezarımı kazsınlar derinden en derine
Bağrımda yeşerttiğim hülyalarım sızmasın


Kanatsız ümitlerim çekilin üzerimden
Gidin ne olur gidin hepinize küstün ben..

şehristan


sesiyle şiirime can veren sevgili fundaya candan teşekkürlerimle..