ölüm ıslak kokarve yakaran ellerin tutar güneşi bir soluğa bin umutla son fasılda koklamak için bir öksüzün ürkek gözleriyle makus kaderine yakarırken donar iki yaş tuzuyla kirpiklerinde güneşin doğduğu yere düşer bin hüzün sorgulanırken kırk düğümlü tespihte mazi ama kokuşur bedenin yaşamın kirleriyle aciz bir velet sıkar yüreğini avuçlarında çocuk gülüşleriyle sana her gün bir eksik sona birde cabası ak eteklerinden süzülür son soluk çabası ve mıhlanır gece şafaksız uzanır bir gül ellerinden ölümün ıslak toprak kokar mersaus 21 /08/2007 deli bir kehanet mi m nin sırrı /dudak payında mı telvenin |
mersaus tarafından 8/30/2007 10:18:25 PM zamanında düzenlenmiştir.
mersaus tarafından 8/30/2007 10:19:36 PM zamanında düzenlenmiştir.