HİÇ
Bırakıtlar yok artık maziden
Eski bir sarı ev vardı ninemden Şimdiki Akbank’ın dibinde Yıkmışlar, düzlemişler; eser kalmamış geçmişimizden Nenem dedeme kavuşmuştu, ev; her ikisine... Çocukluk gülümsememe eski bir resimde rastladım "Ahh" dedim, "Ah keşke çocukluğumda kalsaydım" "Bitti" diyoruz, sıkıntılarımız Sıkıntılarımız derinlemesine kök salmış Kendimizi kandırıyoruz! Dağ gibi dizi dizi yükseliyor her geçen gün Bir yeniyi ulayarak sıkıntılarımız. Beynimizden korkuyoruz Bazen de gözlerimizle gelecekten. Elbet yaşanacak sırasıyla muammalı bilinmeyenler "Korkmuyorum yaa! Güçlendim, piştim artık" demek geçse de İçimizden: "Yok arkadaş! Olmuyor, olmuyor" diye Bağırmak istiyoruz bazen. İsyan dudaklarımıza sıralanmış Toprak yas tutmaklığında serbest vezin Güneş çatır çatır çatlıyor ruhumuzun ateşinden Doymadan itiraf etmek zor be yiğidim! Toprak uyanıyor düzlemselliğinden Uyanıyoruz da artık Çocukluğumuzdaki tebessümler gibi Mazimiz; düz ve hiç!.. Gülizar Özlem (GüRSES) SARAÇOĞLU NOT: Her hakkı mahfuzdur. Saygılarımla... |
Toprak yas tutmaklığında serbest vezin
Güneş çatır çatır çatlıyor ruhumuzun ateşinden
Doymadan itiraf etmek zor be yiğidim!
Toprak uyanıyor düzlemselliğinden
Uyanıyoruz da artık
Çocukluğumuzdaki tebessümler gibi
Mazimiz; düz ve hiç!..
çok güzeldi..
bir aşağıdan bir yukarıdan işalalh zamanla okuyacam bütün şiirlerinizi ben göz atıpda geçenlerden değilim açtım mı okurum.
tebrikler yüreğinize sağlık..
dedemi hatırladım . en çok da anne annemi..