ESKİ MAHALLE
Kaldırımında henüz kan lekeleri yoktu daracık sokakların
Sarhoş naraları da yapıştırılmamıştı şehrin duvarlarına Uyanıverdi kuşlar uçtular üzerinden yol boyu durakların Alacakaranlıkta birden dağılıverdi gün kentin bulvarlarına Mahallemiz küçük ve sakin bir mahalleydi insanları samimi Dostlukları daimi, yılları hep birlikte tüketirler nicedir Kimi burada doğmuş, kimi sonradan gelmiş, yeni taşınmış kimi Kimi Türk’tür kimi Kürt, kimi Rumca konuşur kimi Ermenicedir Kim gönderdi bilinmez uzaktan çıkıp geldi siyah gözlüklü adam İşsizle sıkı fıkı, gençlerle hoş sohbette dilinden düşmez gıybet Önce sağ sol şimdiyse alt üst kimlik yüzünden başa çöküverdi dam Herkes art niyetli ki dostların arasında unutuldu hoş sohbet Bu dünyaya kırk şekil vermek isteyen zekâ! Bizi bize bırakın Eğer amaç dostluksa, kardeşçe yaşamaksa biz herkesle kardeşiz Öyle karıştınız ki kâinatın işine o büyük isyan yakın Güneş sığmaz dört duvar arasına unutma biz güneşten ateşiz Kara gözlüklü adam var git geldiğin yere zararın mazlumlara Allah her bir canlıyı nasibiyle yaratmış kâinatın üstünde Senin gibi bir nifak tohumu atılıyor başıboş toplumlara Bu keşmekeş insanlık sağduyuyla varıyor parçalardan bütüne Coşari özleminde o eski mahallenin sımsıcak dostluğuna Kafesli duvarını sarsın kameriyenin dört yandan hanımeli Tüm mahalle ağlasın cenazelerimizde, gülsün mutluluğuna Yekvücut olsun artık, tek ses tek nefes olsun, Anadolu, Rumeli 06.04.2011/Samsun ibrahim COŞAR |
saygılarımla ..