Bir tarih anlatır mezar taşları
Yan yana uzanmış arkadaşları
Bir kentin geçmişi yatar sessizce
Hep aynı davanın gönüldaşları

Şurada babam var şurada dedem
Aralarındaysa yatar babannem
Ne zaman ziyaret etsem onları
Yüreğimde başlar inceden özlem

Şu mezarda yatan müderris uç’muş
Yetmişli yaşlarda dünyadan göçmüş
Kaç nesil yetişip geçti kürsüden
Kaç kişi önünden el öpüp geçmiş

Çarşamba kadısı yatarmış burda
Adalet dağıtmış, kalsa da zorda
Hak hukuk içinde yapmışsa görev
Rahat uyuyordur yüce huzurda.

Şurada yatıyor şehit Jandarma
Kimsesiz, sahipsiz oluşa bakma
Her bir şehidine yaptığı gibi
O’nu da bağrına basmış Çarşamba

Yolun kenarında reis bey yatar
Onun ardında ki eski bir muhtar
Yaptığı hizmetler halkça, hakçaysa
Topuzunda şaşmaz ilahi kantar

Şu mezarda yatan başöğretmenim
Çocukken başımı okşardı benim
Okuyup yazmayı ondan öğrendim
İsmini andıkça titriyor tenim

Bütün mezarlığı dolaştım durdum
Bilmediğim kabri bilene sordum
Çoğunu tanımaz bilmezdin ama
Fatiha’yı toplu halde okurdum

Ölüm karşısında çaresiz kaldım
Her olaydan bende dersimi aldım
Mezar taşlarıyla konuştuğumda
Aradım hepsinde tarihi buldum.

Coşari düşünsen her bir şey yalan
Nedendir bu hırslar bu kin bu talan
Öldükten sonrası söylenen sözdür
İnsanın ardında yıllarca kalan

07.04.2011/ Samsun

İbrahim COŞAR