Vecdin ne vakit aşk olacak, ruhun ferahlayacak!Nefesin firkatiyle anlamlaşmalısın Yüreğinin derinliğinde ki hasrete aklın ve idrakinle kavuşmalısın Ne kadar anlamsızlık varsa her fırsatta onun ikliminden uzaklaşmalısın Gül-i nihalin kokusundan bir an bile ayrı kalmamalısın, lalenin asudeliğine kanmalısın Tefekkür ruhunu dinlendirir, kalbini serinletir İhsan ve ihlâsa kavuşmak için ne gerekmektedir, akıl etmek niyedir Akıp giden zaman neler söylemektedir, ömür denilen kumaş ne çabuk eskimektedir Edep halin, inşirah kalbin, idrak ruhun, izan aklın, iraden vuslatın olacaktır, istemektedir Gökyüzünde neler var, hangi esrar kalbini anar Zahir olmak, cezbeden halin emanetinde bulunmak, faniliği unutmak yakar Bir lokma ekmeğe muhtaç nefes ne umar, safahat içinde yaşamak nasıl bir ar, aşkı boğar Ülfetin, erdemin, nasib-i kanaatin, sabr-ı hakikatin feyzinden nasıl bir can korkarak kaçar Kalbinin sahibine yabancı olmak, ne cehalettir İlmin bir şubesi olan merak hangi maksudun derdindedir, insan aşk üzeredir Hilkati ve mefkûresi bu minval üzre şekillenecektir, yoksa dosdoğru yol kimin içindir Vasfi yet ve nitelik, azim ve öncelik nedenlere ulaşmaktır, saikleri aramaktır, tercihindir Nazar etmek, temaşa etmekten çok farklıdır Farkı fark ettiren ise muhakkak ki ruhun yetisi olan idraktir ve aşk-ı ihsandır Her can ölümle bedellidir, her ne kadar dillendirmese de sinesinin derinliğinde ki nedir Kayıp olan şahsiyet midir, yoksa kalbi ve ruhi esaret midir, zikretmeyen o gönül nicedir Ahenk, aşktır, sevdadır, ram-ı esrardır Dirlik ve birlik için kalbine ne lazımdır, yetim ve öksüzlere sahip çıkmak haktır Ecir imanını bereketlendirir, fikir zikrini kenetlendirir, istişare aklın için ihtiyacındır Kuvvetin banisi bellidir, emanetin sahibi kimdir, hesap nasıl bir günün aşk-ı eminidir Kitab-ı celil akıl ve idraki olanlar içindir Kul olabilmek, yaratan için secde etmek, iltica edip gönlünü aşkına erdirmek fevktir Nedensiz bir ömür kim için gayedir, nihayetinde insan başıboş değildir, iraden senindir Sual etmeyen, kıt kanat geçinen, tahkiki öncelemeyen, hukukunu önemsemeyen fakirdir Mustafa CİLASUN |