Efendim bir gece uykusuz kalırsanız ve ilham geldiğini düşünüyorsanız hemen yazın bir yere... Nereye olduğunun önemi yok yeterki yazın ilham kaçmasın..

Ertesi gün günlük telaşla şiiri unutursunuz belkide.. Sonraki günde ve birkaç gün sonra bir şiir yazdığınız gelir aklınıza� Aramaya başlarsınız ama nafile bulamazsınız. Rüya görmüş olabileceğinizi düşünürken yine de aramaya devam edersiniz.. Bütün defterleri bilgisayardaki dosyaları... Yok, yok yok!

Mümkün değil ama birde şuna bakayım diyerek telefon rehberini alıp açarsınız ki ! Gözlerinize inanamazsınız şiir orada size gülümsüyor alayla� Bu kadar defterden ona yazmış olduğunuza inanmakta zorlansanız da yazmışsınız bir kere.

Eh madem buldum dersiniz bari şiiri okuyayım.
Bir hayal kırıklığı daha yaşarsınız aradığınıza değecek nitelikte değildir şiir.. Hafızanız size yine oyun oynamış olmalı siz çok güzel olduğunu zannederken ve o kadar aramışken ve tabi telefon rehberine yazacak kadar da dalgın .

Olan oldu der şiiri hiç değiştirmeden yayınlamaya karar verirsiniz, kendinizi alaya alarak benim şimdi yaptığım gibi İşte o meşhur şirim.. Aradığıma değmiş mi?

Ömrümü tükettin vıdı vıdıyla
Derdin kederin bitmedi gönül
Derde saldın başın kara sevdayla
Bunca cefa çektin yetmedi gönül

Bir tel siyah saç kalmadı başta
Beyaza razıydım döküldü gönül
Akıl yaşta değil baştadır başta
Aklın kemale ermedi gönül

Yetsin gayri yetsin söylenip durma
Çekip kahırı sineye vurma
Kahredip kahrolup tepinip durma
Kral sen, padişah sen değilsin gönül...