Küçüğüm büyümemişim...
Ayrılığı keşfettin hiç görmediğin sularda
Koklamadığın sokak begonyalarının arasında.
Doğup büyüdüğün bozkırlardan gayrı düşeli,
Gözyaşların kapı ardına gizli.
Kuşların cıvıltısına karışan,
Çocuk sesleriyle yeşerdi umutların
Küçüğüm büyümemişim,
ne kadar mum dikilse de ömür pastana,
Hep aynı yaşta kalacaksın,
Anacığının pas tutmamış zihninde
Daima paşalar gibi ağırlanacaksın.
Hoşgeldin tekrar yurduna, toprağına,
Ve hoşça bak kendine diyecekler
Bu böylece sürüp gidecek nefesin yettikçe.
Saksındaki çiçeğini;arkanda kalanları düşünme,
Sen git sağlıcakla; sen huzurla yaşa
Bahar geldi doğduğun tabiata, havaya
Bulutlar bir küskün bir barışık
Yağmurlar bu sefer ağlamıyor ardından
Mutluluktan sadece birkaç damla...
Biliyorum biz hiç aynı olamıyacağız
Sıcak ekmeğin kokusuna aynı sabahlarda ,
Aynı heyecanlarla uyanamayacağız belki de.
Yalnız rahatlatan bir sebep varya elimden kalan
Sen iyisin ya dediğine göre alışmışsın ya
Sana uzak olan diyarlara dostmuş gibi davranmaya.
Küçüğüm, büyümemişim, sınırlar arasında yaşayacağız
Bundan sonra ,bundan daha soğukça; lakin
Bendeki yerin duruyor öylece ve alışmışçasına
Hani olur da yine gelirsen unutma....
Biz kardeşizzz...
Aynı kadere sığdırılmış farklı hayatların
Hiç ayıramayacağı denklikteyiz ne olursa..
BİRİCİK KARDEŞİME HİTABEN