ÇOCUKLUĞUMDAN SIRLARDışarda çocuklar oynar Üzerlerine karlar yağar Tel örgülerinin ardında Ne hayatlar var... Şimdi düşler kurarım çocukluğum üstüne Adını unuttuğum yüzler gelir aklıma Annem yünden çorap örer Babam hasta yatağında yatar Mevsim sonbahar... "Bu yıl kış soğuk geçecek "der haber bültenleri Babam "Hanım çocuklara söyle odunu bol getirsinler Bak havalar soğuyacakmış Kış çetin geçecekmiş Hadi tez elden bitir elindeki çorabı Bak daha kaç çocuğumuz var sırada"... Annem bu sırada çorabı örmeyi bırakır Ve "bey" der "Oğlumuz Mehmet’den mektup geldi Dün akşam yine çatışmaya girmişler Yine ölümlerden dönmüş yavrum Oraları da çok soğukmuş Bey müsade et Bu elimdeki çorabı da ona öreyim Ve tez elden göndereyim" Ve sonra annem başını öne eğer Bir müddet susar Sonra... "Bey Mehmet’imin harçlığı bitmiş Ne yapacağız şimdi? " Babam annemin yüzüne bakamaz Sıkar yumruğunu yorganın altında Ağaran saçlarına bir ak daha düşer Ve " Allah’ım al şu canımı da kurtulayım " der Dışarda çocuklar oynar Üzerlerine karlar yağar Tel örgülerinin ardında Ne hayatlar var... 2005 nöbet kulesi diyarbakır |
gözlerden bir kaç damala yaş damlar
süperdi her zamanki gibi