Vahye Bürün
Karşına çıkmak er yiğit işi
Söylemek sözleri bilirken kişi Anladım ki zordur üstadinin işi. Artık düzeltsin kendini birbir Herkesin bir yanı üsdadidir. Bilirim hey can taşla beni de Günahsız olan var mı alemde Herkesin var eksik yüksek yanları Düzeltmek için çabalayıp durmalı. Demiş alim olan kişi iyilik duraksız Yürürsün durmadan bu yol amansız İyiliğin bittiği nokta yoktur ya Koşarsın en güzel, yol Allah ile. Ham değil pişmenin zamanı gelmiş İşte böylece yücelir ermiş Haydi büyük yürek tak kanatları Takıl yerden yüksek mana katları. İşte diyorum ya bu bitmez mana Allah’lı gördüğün her şeyde var ya Ne demiş büyük alim olan da Allah’ın yok neyin var Allah’ın var neye muhtaçsın. İşte yüreğim yanar yanar da Küçük küçük ermek var muradıma İşte taşla beni ey güzel ozan Yüreğimin kirleri dökülsün her an. Değilse pürü pak değil ki insan Doğar bu dünyaya bir küçük alem Dertler tasalar, içinde büyür Hayatın gayesi bir Allah iledir. Bak kendi içine gör bunları da Bu fakir ne bilir kendinden öte İnsan insanı, çağırır kendine Sen kendine dön gör hikmeti de Tertemiz fıtratın yatar derinde. Şöyle bir silkin dökülsün karanlık Vahiydir karanlığı delen, sönmeyen ışık. (Nisan 2011 İstanbul) |