âlemin çıplak kralı/yelkovandır zamânın habercisi pervâsızca o kovalar akrebi kendinden kaçan meçhul gibidir ardından başka kim gelmeli ki?/ kolayca söylenen sözlerin ardındasın şimdi bulmaca çözecek kare bile bırakmadın ömründe… beklemeye fırsat vermeden gelen ip söküğünün peşisıra buruşturup attığın çöpten ziyâde hayâtın… çıkamayacak kadar kayıpsın kendinde seçilecek yerlere uğramıyor yolun öyle ki bakılanlarda bile yoksun… değer nedir ki be kral? değersiz yanlarınla övünüyorsun yok edecek kadar âciz misin sen? insan yanını tüketiyorsun… az bir gazla kendini yarış atı sanıyorsun oysa ki üstünlüğü alçaklara satıyorsun taş olmadan baş yarmayla zirveye oturdun sanıyorsun… kendini kandırıyorsun be kral! vakit öyle değersiz değildir bilmeli ve şimdi geçmişin için bir şey yap demeli soğuk bir su iste geleceğinden ve son olarak şunu bil ki âlem buysa çıplak sensin! |