AMA KADINIM BEN
parmak izlerin kalmış bedenimde
yastığımda kokun, yüreğimde derin bir sızın gülüşü olmayan yüzün kalmış ama kadınım ben acılarımı güzel kılmayı bilmeliyim vuslatı olmayan hasretinde sensiz sabahlara gebeyim hüznümü doğuruyorum her yeni günde tenimi dağlıyorum her gecede ama kadınım ben acılarımı güzel kılmayı bilmeliyim tükensede bir ömür sensizlikte sesin sesime değmesede göz görmesede,gönül katlanamasada yokluğun kör bir kuyu olsada ama kadınım ben acılarımı güzel kılmayı bilmeliyim mehtap şentürk |