düş ve gerçek..
beyaz düşler kurduk
bembeyaz. sandık ki bir başka iklim var içimizden başka bir başka şehir bir başka dünya.. panayır yerinde kasnak atar gibi üç kuruşa kara halkalarla sardık yüreğimizi.. önce vazgeçmeyi öğrendik.. ve küçüldü halka kaldık bir başımıza.. kara örtüler ördük.. aklımıza gerçeklerle sardık sarmaladık böldük bölüştük.. aklımızı kefenleyip yatırdık beyaz düşlerle süslediğimiz tabutumuza.. akıl ölüye gerekti hortlayıp kalabalık etmezdi yöremizde... gözlerimizi bağladık yüreğimizle.. kördük kördüğüm olduk.. bir kür gibi sarınca dikenler dört bir yanımızı hem sevdik sevindik.. ucuna ilişmedik diye harın.. sıçrayınca kıvılcım değince tene ateş lanetler okuduk dikenlerimize... yine de sormadık aklımızı niye gömdük kara bir çukura düş ve gerçek... kara dalda yanmış bir kara çiçek.. anladık mı yazık anlamadık.. 29/03/2011 ödemiş |
güzel şiir okudum.