dünyaları yakar yok eder,
bendeki alevi söndüremezsin ki.


sen giderken
gözlerin ceylan karası
saçların bal sarısı
sesine aşık tüm kuşlar,
hep seni söylerler,
her köşe başında
her kaldırım taşında,
sevenlerin gözyaşında,her yerde izin var,
herkes tanıyor seni.


sen.... sevdiginin kolunda,
ben, sensizlik acısında.
bir meyhanenin izbe köşesinde,
yine sensizligin nöbetlerindeyim.
sen yoksun diye,
yaktıgın alevlerde yanmaktayım.

meyhanenin loş ışıklarında,
şişeme vuran ışıklardasın.
bu imkansız nasıl olur,
sen uzakta,şişemdesin.
yalpa yalpa sokaklarda,
düşe kalka bu yollarda,
bu imkansız nasıl olur,
taşa degen ayagımda,
sen uzakta, yanımdasın.
bak.. nefesin tükendigi,
yastıgımda son kokunda,
loşç ışıgın son deminde,
yatagımda, yanımdasın,
bu imkansız nasıl olur,
sen uzakta, benimlesin.