BEN ÖLDÜĞÜM ZAMAN ÖLECEKSİN SEN DE...yüreğim sızlıyor sana anlatamıyorum seni nasıl sevdiğimi... acı çekiyor bedenim gözlerim ise hep ağlamaklı... yine de sensizliği yaşıyorum ve;kendi kendimi avutuyorum işte... sessizce gökyüzüne bakıyorum karanlığın sesi sesim oluyor bir anda... sadece sen varsın karanlık gecenin koynunda sadece senin gözlerin ışıldıyor yüreğime... az da olsa o anı yaşarken sessizce içimi burksa da sensizlik yine de ben gülümseyebiliyorum... çünkü sen öğretmiştin bana hatırlıyor musun? karanlık bir gecede ’gülümse hiç somurtma ha!!!’demiştin ya bende ’seni karanlık düşlerimin içimde saklıyorum’ sözünü o gün ilk defa söylemiştim sana... ben seni o gün buldum bir tanem yüreğime o gün taşıdım seni ve hep oradasın bunu unutma... bedenin yanımda olmasa da biliyorum yüreğinin sevgisi hep benimle... ayrılık olsa da bunun adı aslında biz hiç ayrılmadık ki!!! seni yüreğimin taaa derinliklerinde yaşatıyorum... sen ancak;ben bu dünyadan ayrıldığım zaman benden kurtulacaksın... çünkü;yüreğim de o gün ölecek ve sen de o zaman yüreğimde öleceksin... yosun ...aşk insana yüreğiyle bir şeyler yazdırıyor...çoğumuz belki de yaşadığımız aşklar üzerine yazarız ama bana bu dizeleri yazdıran yaşayamadığım imkansız aşklar...hep nedense beni bulan imkansızlık oluyor...kısacası şiirlerimin hikayesi bu... |
ve hep oradasın bunu unutma...
yürekte taşımalar biterse bu şiirler nereden çıkar?