Gündüzlerimde kaybettim seni
Gündüzlerimde kaybettim seni
Doyamadığım o bal gibi buseni Hep yalnızlık sardı bu aciz bedeni Zifiri karanlıklarımda bulamam ki. İlkbahar aylarında açıvermiştin Kokunu gönlüme saçıvermiştin Aşk yagmurunda çoşuvermiştin Gündüzümde kaybettim seni... Daha yeni esmişti hazan yelleri Tutamadım ki o narincik elleri Kırıldı sen çalan sazımın telleri Gündüzümde kaybettim seni. Nasıl bir ayrılıştı aklım almadı Kırıldı umutlar,ümit kalmadı Kavuşma hiç kapımı çalmadı Gündüzümde kaybettim seni. Engel taşlarını bir bir aşka ördün Acımadan ülkenden beni sürdün Nasıl sevdiğimi sen de gördün Yinede gündüzde kaybettim seni. |