Ey yaprağına küsen gül
Bağlar arada... Gül.
Her şey bağlar seni sana,
Seni sevene,
Neden hüzünlü bakışların
Bu sabah vaktinde.

Nehrin iki yakası var ya
Bu nehir iki yana uzanan iki kol gibi
Birleştirir iki seveni;
Suya dokun,
Bak nasıl vuruyor karşında
Bir kalp atımı gibi
Sevgiyle çırpınan gülüşleri.

Mevsimler ardarda gelir
Kışı görmeden bahar olmaz ki.
Nasıl boy atsın çiçekler
Soğuk kar, ayaz dediğin
Aşık canlara can katan
O harlı ateşi ateşleyendir.

Yollarına düşersin, uçsuz bozkıra
Gün gelir kendi içine kapanırsın ya,
İşe o an sevginin asıl kaynağını gör
Allah her şeyi kuşatmış El-Vedud ismiyle:
Sev seni seveni güzelim
Ne çöller geçilir
Ne karlı yollar
Rabbin seni senden çok seviyor
Sana en layık olanı biliyor
Allah’a teslim ol yeter.

Hz Yakup’u düşün
Ne çok kederler geldi gönlüne
Yavrum yavrum diye inlerdi günlerce.
Ama hiç unutmadı, kesmedi Rabbinden ümidi,
Hüzünler dört koldan gelirken bile
Yalvardı Rabbine Yusuf’umu bana geri ver diye.

Katıksız bir sevgiyle seviyordu
Ama hiç unutmadı yoktan sevdiğini vereni.
Her şey bir takdir diyerek bekledi
İsyan ateşini şeytani şeylerle körüklemedi.

Nice nice örnekler var ey güzelim
Sana senden yakın Rabbinle gör her şeyi,
Nehrin yakasından uzak gönülleri
En çok seven, en çok sevilen
Allah birleştirir.
Sen sevgiyle hayata bak
Her şey dönüyor hak üzeri hak.

(Mart 2011 İstanbul)