bir tanındık bahçe
ve ayrıldık dostlar
yedi yaşımızın dişi koparcasına damaktan yeni acılara büyümek için sanki herhangi bir vakitte çoğaltınız eksikliğinizi gittiniz enazından yoksunuz şimdi yeni bir merhabadan... ne şarabın tadı kaldı ne de küflü zamana küfür edebilmenin ayrıcalığı sayın ki herkes gibi celada verdik gülüşleri çarmıha gerildi yarına tutuğumuz selamlar biliyorum yoksunuz şimdi ne beni yitirdim ne de acıdan ölebildim hiç bir şey yapamadım doğrusu durup bakınmaktan başka ardınızdan nasılda süzüldünüz mecburi mevsimler gibi hayatımızdan nasılda bu bahar diğerlerinin yerini tutmadı hiç... gittiniz işte ayrılığa benzer gibi adımlarınızla o kapıdan girdiniz içeri... bir daha tütün sarmayacak ellerimiz aynı hüzne gittiniz işte..... |
çok güzeldi..bir tokat kadar ayıltan dizeler