AŞK'A KANDIMNe bileyim yanılmışım serde aymazlık vardı Aşk sadece kadın-erkek arasında sandım ben Doğru yolu yeni buldum gönlümü huzur sardı Allah aşkını tanıdım hep adını andım ben Ozamanlar câhilmişim, tuhafmış bir hoşmuşum Nerede bir güzel görsem çağlamışım coşmuşum Boş şeylere kafa yormuş, boş işlere koşmuşum Mevlânâ’yı tanıyınca hamdım, piştim, yandım ben Kurtuldum karamsarlıktan mutlulukla barıştım Menzile ulaşmak için kendim ile yarıştım Gerçek aşkı bulanların arasına karıştım Dervişlerin sofrasında suya ekmek bandım ben Uzun zaman Yusuf gibi dipsiz kuyuda kaldım Kendime Âşık Veysel’i,Yunus’u örnek aldım Çıktım zifîr karanlıktan o nurlu yola daldım Susadığım gerçek aşka işte şimdi kandım ben . |
harikaydı şiir yüreğiniz dert görmesin
saygılar