Ey sevgili,bana bir hediye verdin ki,
Giydim üzerime bütün varımla...
Hiç düşünmedin bu aşkı üzerimden çıkarmak...
Ve aldanmadım başka renklerine...
Senin aşkını giydim üstüme...
Bazen sıkıyor beni incitıyor bedenimi,
Ve bir ateşle yakıyor bu narin tenimi,
Ama elbiseni giydim..hiç düşünmeden sevgili...
Hiç düşünmeden, beni böyle yakacağını bilmeden...
İlmek ilmek dertle işlemişsin...
Desen desen keder kokuyor bu elbise...
Ama reklamını iyi yaptın gönül ülkemde...
Yok pahasına satılıyor bunlar bu bedenimde...
Hiç aldırış etmiyorum...büyükmüş, küçükmüş,
Giyiyorum... O dert kokan elbiseyi kıskanıyorum...
Bazen çok acıtıyor bedenimi,
Çıkar üstümden demeye ...
Ama gözlerin geliyor aklımda utanıyorum..
Yine senden gelen bu aşk elbisesini,
Gururla gidiyorum üstüme...
Ve yine sevdan kaçıyor gözüme...
Agrıtıyor, aglatıyor... Ama olsun diyorum...
Bu aşk elbisesini senin için giyiyorum...
Artık benim bir takma adım var;
Aşk elbiseli adam..
Bunu gururla söylüyorum...
Ama elbisemden çok seviyorum.