KALA KALDIM BENBaharı görmeden hazan olunca, Hasret kaldım has bahçede güle ben. Hayalinle yattım, sabah kalkınca, Yoktun ya yanımda, dona kaldım ben. Sevdamızın kıymetini bilmedin, Belki kandırıldın, ya da delirdin. Düz yolunu dağa taşa çevirdin, Ararken, çöllerde öle kaldım ben. O işvesi nazı, güzel endamı Ben unutsam san ki yürek razı mı. İstedim çalayım gönül sazımı, Telim akort tutmaz, zora kaldım ben. Hayal kurup, caydım hepten arındım Uyumayıp, rüyama da almadım. Derken, kağıt kalem bir şeyler yazdım Okurken, öylece kala kaldım ben. 22.03.2011 Fuat Üstündağ |