Nasırlı eller gibi yer yer,
Özlemle dolmuş çatlayan topraklar,
Bugün kaçıp saklanmıştı güneş,
Yağmura gebeydi kara bulutlar,
Muştu* veriyordu gürlemeler,
Doğuma durmuş gibiydi gökyüzü,
Ufukta yer yer çakıyordu şimşekler,
Bitecekti belki de günler süren özlemler,
Bahtı kara Ankara’mı kaplamıştı yine,
Kara haberlerin habercisi karabulutlar,
Yağmur yağacak, bereket dolacak diye,
Hiç sevmemiştim karabulutları bu kadar,
Keşke yağsaydı, olsa da bir damla,
Devamı gelecekti belki sağanakla,
Çatlayan topraklar değil de sadece,
Ne ümitler yeşerecekti bu yağmurla.
Ne kış gibi kış oldu bu yıl, nede bahar,
Kaldırımları bile ıslatmadı nisanda sağanaklar.
Suya hasret kaldı yine bu topraklar,
Eller göğe açık, kıpır kıpır duada çatlak dudaklar,
Susuzluğa mahkûm kaldı bahtsız Ankaram

*Muştu = Müjdeli haber.
Hüseyin Bacanak
01.06.2007 Gölbaşı - Ankara