Ankara Aşkı
Ankara bir çay arası mola
Oturdum Kızılay meydanına Yanımda üçbeş güvercin Cebimde son otobüs biletim. Etrafta binlerce can Canım yanıyor cananım can. Biz böyle tek başına üşüyoruz Bizi Ankara’ya bağlayan ne bilmiyoruz. Getir dostum çayları yanarken yüreğim Yudum yudum sevgiden bir söz vereyim Dolsun gönlümün içine öyle sevginin özlemi Bir bahar öncesi Ankara yüreğimde demi. Ağırca kalktım neler var gönül heybemde Bir yar geçiyor, karşı kaldırımda Saçları siyah, gözleri siyah Siyaha dalmışım gönlüm kaybolarak. Bir korna sesi uyandırdı beni benden Çekil oğlum dedi kaldırımdan yüreyen dedem Aşık mısın be kardeşim diyen şoföre Baktım şöyle içli içli, ah kardeşim nerde diye. Topladım kendimi, yüreğimi düştüm yoluma Bir Ankara akşamı sardı dört yanımı Kızıl bir güneşin ışıklarıydı sanki Bomboş yüreğimi delip geçen Ankara aşkı. (Mart 2011 İstanbul) |
Ankarayı yaşanılası bir güzellikte şiirinize yansıtmışsınız. Ankarada yaşayan biri olarak inanın keyifle ve huzur içinde okudum şiiriniz. Candan kutluyorum yazan yüreği.....
Sevgiyle....