İstanbul Ağlıyor Yokluğunda
Acıyor kalbim
Bırakma ellerimi Gidiyorum deme bana İstanbul ağlıyor yokluğunda Hasret acı, vuslat zor Yakar içimi küçük bir kor Sensiz nasıl dururum buralarda İstanbul ağlıyor yokluğunda Geçerim kız kulesinin karşısına Aklımda sen, elimde sigara Sensizliği çekiyorum içime son dumanda İstanbul ağlıyor yokluğunda Denizde kopacak fırtına Canımı yakarcasına Gel artık, dön bana İstanbul ağlıyor yokluğunda Kalmadı artık takatim Yaşanmıyor umutla Sona geldik bu aşkta İstanbul ağlıyor yokluğunda ŞİİRLERİN İZİNSİZ KOPYALANMASI VEYA YAZAR BELİRTİLMEDEN YAYINLANMASI KESİNLİKLE YASAKTIR... |