ZamanHerkesin olduğu ama kimsenin görmediği bir sokak köşesinde Mendil satan çocuk kadar masum, Soğuktan donan eller kadar aciz, Ve kuru bir ekmeğe hasret gibi, Muhtaç kaldım sevgine. Hep isyan etmiştim hayata, Seninle yaşatmıyor beni diye. Hep karşı koymuştum zamana, Acı çektiriyor diye aşka. Zaman, zamansızca akıp giderken Beni seni sensiz yaşamanın çaresizliği içindeyim Sensizliğin acısını içime çeker gibiyim Zamana inat yaşanan hayatlarda Aşka hasret gider gibiyim sevgilim.
|
bazen karşılıksız eser....
güzel yazmışsın..tebrikler..