bilmece
ilkbahar havası dokunur yüreğim dağılır içimde
ilk bahar aldı tüm alışkanlıklarımın kaynağını sabahın ilk saatlerinde beklentilerimle birlikte yeni bir hayat başladı kendi kalp ritmimde bir emanet gibi dört gözle büyüttüm sevgiyi çiçekti güzde, ısıtırıdı kalbimde güneşi kabusları rüyalara dönüştürmeyi bilmezdim ama büyüttüğüm çiçeğe su verdim. yaralı, kırık kanadı çaremin kurduğum hayallerin gökyüzünden düştü, parçalandı yüreğim bildiğin taş mı gözlerim? bir akşam üstü oluyor ve doğan gün gözlerimde ölüyor hevesimle birlik yavaşca inancımda tükeniyor yeniliyorum göz göre göre, gecenin aşikâr sessizliğinde korkma dönmez eskiler birden bire, hayat bir bilmece Copyright by kırılgan.rüya / kırıkritim |