karanlığım......
gözlerim yanıyor
mah’a değen ışığından avuçlarımda karanlıklar son giyotin’nin bıçağından sürsem,sensizim gözlerime sürmesem,inmeler iner dizlerime... bilirim;yüz vermişsin demirkazığ’a sönmelere duruşunda toplar,toplar atar sana tomarla cana; baş gelemem tek avcumla... hangi tanrılar bakar ki,ziya işlerine unuttum üstelik,ezberimde de yok duası tek zerre karanlıkla kaldım ortada n’olur daha fazla aydınlatma... kaç şato zindanlarında sakladım ceblerimde çağ karardı,çağ ışıdı,çağ düştü incil kanadında beyan edilmişti kıyım patlamalarında gelecektik göz göze... oysa; ne ayıplar örterdi tırnak diplerimdeki bile günahlar gördüm şerler gördüm sevabına soyunulan ayin evlerinde... tutmadım karanlığımı faş oldular birer birer benim karanlığım kadar ışık sun bana yeter.. ..........................................................................Kasım |